حملات تند علم الهدی به نخبگان؛ مهاجرت می کنند چون به دنبال درآمدهای آن‌چنانی و خودرو لوکس سوار شدن هستند
به نقل از خبر آنلاین – علم‌الهدی در اظهاراتی عجیب درباره مهاجرت نخبگان گفت:
عناصری هستند که سال‌ها از امکانات کشور استفاده کرده و به درجه نخبگانی رسیده اما فقط به این دلیل که در فلان کشور همسایه امکانات بیشتری می‌دهند، چشم بر رنج ملت خود می‌بندد تا خودروی لوکس‌تر سوار شود و در خانه وسیع‌تر زندگی کند. شما این انگیزه برای مهاجرت را تقدیس می‌کنید؟ به نظر شما، یک دولت یا یک حاکمیت برای حفظ این افراد باید چه‌کار کند؟ یعنی بیاید به قیمت تقویت اختلاف طبقاتی و محروم ماندن بسیاری از مردم از حداقل امکانات، تمناهای نفسانی و میل فرد به کسب بی‌حد و حساب مال را تأمین کند تا فقط او از کشور نرود؟
وی در این جلسه در پاسخ به سؤال یکی از دانشجویان در خصوص ضرورت جلوگیری از مهاجرت نخبگان دانشگاهی تأکید کرد: عزیزان من، علم و دانش خوب است و راه ملت را در مسیر پیشرفت باز می‌کند اما علم و دانشی که همراه با دین و باور نباشد، کارش به جایی می‌رسد که دانشمند سال‌ها بر بستر امکانات یک کشور و یک ملت رشد کند، اما وقتی به اوج بلوغ علمی رسید، راهی کشورهای بیگانه شود تا دانش خود را فقط به خاطر پول بیشتر به آن‌ها عرضه کند. این بزرگ‌ترین ضرر برای یک ملت است که فرهیخته داشته باشد اما فرهیختگان نسبت به کشور و ملت خود دلبستگی نداشته باشند؛ خصوصاً در رشته‌های تخصصی شما که قرار است تسکین بر همه آلام و دردهای مردم باشد.
عضو مجلس خبرگان رهبری بیان کرد: برادر جوان من!، خواهر جوان من!، عزیز من!، باید انگیزه مهاجرت را پیش از هر چیز در فرد مهاجر جستجو کنید. درست است که فرهیخته ما باید از کیفیت زندگانی مطلوبی برخوردار باشد، اما وقتی هدف درآمد کلان باشد، این دیگر انگیزه مقدس و متعالی نیست. معنای این کلام چیست؟ یعنی وضع ما در این کشور به جایی رسیده که حتی دانشمندان ما از کفاف و عفاف خود ناامید هستند؟ یا نه، بحث این است که فرد به دنبال درآمدهای آن‌چنانی است و چون این وضع در کشور تأمین نمی‌شود، راه به کشور اجنبی پیدا می‌کند؟
وی گفت: در کشوری که آقا و خانم تحصیلکرده ما راهی دورافتاده‌ترین روستاهای کشور می‌شود تا درمان تخصصی و درجه‌یک خود را به یک روستایی محروم از امکانات برساند و حق تحصیل خود را برآورده کند، در مقابل، عناصری هم هستند که سال‌ها از امکانات کشور استفاده کرده و به درجه نخبگانی رسیده اما فقط به این دلیل که در فلان کشور همسایه امکانات بیشتری می‌دهند، چشم بر رنج ملت خود می‌بندد تا خودروی لوکس‌تر سوار شود و در خانه وسیع‌تر زندگی کند. شما این انگیزه برای مهاجرت را تقدیس می‌کنید؟ به نظر شما، یک دولت یا یک حاکمیت برای حفظ این افراد باید چه‌کار کند؟ یعنی بیاید به قیمت تقویت اختلاف طبقاتی و محروم ماندن بسیاری از مردم از حداقل امکانات، تمناهای نفسانی و میل فرد به کسب بی‌حد و حساب مال را تأمین کند تا فقط او از کشور نرود؟
یادداشتی از دکتر فرهاد تیمورزاده، پزشک عمومی رسانه‌نگار در خصوص این اظهارت:
به نظر من حالا که خوشی زده زیر دل کادر درمان به ویژه پزشکان، متخصصان و رزیدنت‌ها با حقوق ماهی هشت و یازده تومن و کارانه‌های دبشی! که نه‌ماه بعد به موقع! به حسابشان واریز می‌شود و امنیت جانی که در مراکز درمانی دارند و در تصاویر مشخص است، دو واحد درسی دانشگاهی و بیست امتیاز بازآموزی بصیرتِ علم‌الهدایی با تدریس حضوری و غیرحضوری حضرت‌عالی برایشان درنظر بگیرند، چنان پس از شنیدن فرمایشات درربار شما ازخودبیخود خواهند شد که این گنج قارون هشت و یازده میلیونی را هم که دهبار مخارج زندگیشان محسوب می‌شود را تقدیم شما می‌کنند که با آن حقوق بخور و نمیر تامین اجتماعی سر نکنی حاج‌آقا.
راستی از درآمد موقوفه گوهرشاد چه خبر؟ ان‌شاءالله ماه به ماه به حساب شخصی واریز می‌شود؟ خاطر مبارک آسوده است؟
حقوق تامین اجتماعی را لای واریزی اوقاف میل می‌فرمائید یا اوقاف را لای تامین اجتماعی که مردم خدای ناکرده فکر بد نکنند؟!
بعد از تناول اوقاف بفرمائید چای دبش…همین مانده بود که تو و داماد شیش‌کلاس سوادت در باره نخبگی و دلایل فرار نخبگان شکرپرانی کنید.
دکتر فرهاد تیمورزاده (مدیرمسئول انتشارات تیمورزاده و نشریه طبیب)
