افول مشارکت صنفی در جامعه دندانپزشکی؛ دورنمایی تاریک

مقایسه‌ای قابل تأمل میان مشارکت دندانپزشکان در انتخابات سازمان نظام پزشکی طی چهار دهه گذشته، تصویری نگران‌کننده از افول مشارکت صنفی و اجتماعی جامعه پزشکی و دندانپزشکی را نشان می‌دهد.

در سال ۱۳۶۳، منتخب نخست دندانپزشکی در انتخابات نظام پزشکی تهران ۵۰۳ رأی کسب کرده بود، در حالی که در سال ۱۴۰۴، نفر اول این انتخابات تنها ۲۵۳ رأی به دست آورده است؛ حتی رأی نفر آخر انتخابات چهل سال پیش، از رأی نفر نخست امروز بیشتر بوده است.

این مقایسه نه‌تنها نشانه‌ای از کاهش مشارکت، بلکه هشداری درباره عقب‌گرد فرهنگی و مدنی در میان قشری است که همواره خود را فرهیخته و روشنفکر می‌دانسته است.

فراموش نکنیم که در طول این سال‌ها، تعداد اعضای دارای حق رأی در سازمان نظام پزشکی بیش از ۲۰ برابر افزایش یافته، اما سطح مشارکت نه‌تنها رشد نکرده بلکه به شکل چشمگیری کاهش یافته است.

این واقعیت تلخ، ضرورت بازاندیشی جدی در نقش نهادهای صنفی، انگیزه‌های مشارکت حرفه‌ای و اعتماد بدنه جامعه پزشکی به ساختارهای صنفی را یادآور می‌شود.

منبع: برگرفته از مطلبی دکتر اردشیر غلامی