روز دندانپزشک ۱۴۰۴؛ آرزوهایی برای آینده‌ای روشن در دندانپزشکی
روز دندانپزشک گرامی باد
بیست و سوم فروردین، روز دندانپزشک در ایران، فرصتی‌ست برای قدردانی از زحمات بی‌وقفه دندانپزشکانی که با دانش، دقت و تعهد، سلامت دهان و دندان جامعه را حفظ می‌کنند.
دندانپزشکی فقط یک حرفه نیست؛ تعهدی است به سلامت، علم، و انسانیت.
اما در کنار تبریک، شاید بهتر باشد به دغدغه‌های و آرزوهایی اشاره کنیم که سال‌هاست در دل این جامعه متخصص و متعهد جای دارند — دغدغه‌هایی که شنیدن و دیدن آن‌ها، یک گام به سمت اصلاح و پیشرفت است و رزوهایی بگوییم که دل هر دندانپزشک دغدغه‌مند را به تپش می‌اندازند:
به امید روزی که دندانپزشکان به اتحاد برسند و صنفی قدرتمند داشته باشند تا حقوق خود را استیفا کنند.
به امید روزی که حکمرانی شرکت‌ها بر دندانپزشکان پایان پذیرد و بتوانیم هر زمان که خواستیم کالای مدنظر را با قیمت حقیقی تامین کنیم نه بر اساس قیمت دلار چند سال بعد.
به امید روزی که انتخاب سخنرانان کنگره ها بر اساس شایستگی‌ها باشد نه بر اساس خواست شرکت ها.
به امید روزی که حقوق رزیدنتی کفاف یک‌ماه یک رزیدنت را بدهد و رزیدنت دغدغه معاش نداشته باشد.
به امید روزی که هئیت علمی‌های جوان از دانشگاه فراری نباشند و دانشگاه پروانه‌ها را صادر کند.
به امید روزی که نادندانپزشکان دست از دخالت در امور درمان بردارند و دندانپزشکی را بدنام نکنند.
چرا این موارد مهم است؟
صنعت دندانپزشکی، بخشی کلیدی از نظام سلامت است. از تامین مواد و تجهیزات دندانپزشکی گرفته تا کیفیت آموزش و حمایت از رزیدنت‌ها، همه این عوامل بر کیفیت درمان و سلامت عمومی تأثیر مستقیم دارند.
با حمایت از خواسته‌های جامعه دندانپزشکی، ما نه‌تنها به عدالت صنفی نزدیک‌تر می‌شویم، بلکه راه را برای پیشرفت علمی، اخلاقی و حرفه‌ای این رشته هموار می‌کنیم.
روز دندانپزشک مبارک، اما نه فقط با تبریک — با تلاش برای تغییر.
